Noclegi - polskie wybrzeże

Żarnowiec

12 June 2012r.

Żarnowiec. Zamożna wieś kaszubska, położona na Kępie Żarnowieckiej, w odległości ok. 2 km od Jez. Żarnowieckiego i 5 km od Bałtyku, od którego oddziela ją pas podmokłych łąk. We wsi sklep, p-ta, przyst. PKS. Okolica Żarnowca zamieszkana była we wczesnym średniowieczu, czego świadectwem jest wielkie grodzisko. Gród żarnowiecki zniszczony został, jak wykazały badania, w okresie wczesnośredniowiecznym, najprawdopodobniej w wyniku jakiegoś zbrojnego najazdu. O mieszkańcach zamku opowiadają jedynie ciekawe legendy kaszubskie. Najstarsza wiadomość o wsi pochodzi z pocz. XIII w. Ok. 1215 r. przekazuje ją książę Subisław, syn Sambora I, klasztorowi w Oliwie, który zakłada tu żeński klasztor cystersek. Nadanie Subisława potwierdza dokument z 1220 r" wydany przez księcia Świętopełka. W okresie reformacji nastąpił zupełny upadek klasztoru, tak że pod koniec XVI w. znajdowały się w nim jedynie 3 zakonnice. W 1590 r. przejęły klasztor benedyktynki z Chełmna, które prowadziły tu szkołę, a w niej naukę haftów. Zniesienie klasztoru przez rząd pruski nastąpiło w 1835 r. Po ostatniej wojnie benedyktynki osiadły ponownie w żarnowieckim klasztorze. Kościół i klasztor zbudowane zostały w pocz. XIV wieku, a dolne partie murów pochodzą prawdopodobnie jeszcze z XIII stulecia. Budynki noszą ślady późniejszych przeróbek i renowacji. Ostatnia, w czasie której przykryto wieżę nowym hełmem, przeprowadzona została w 1898 r. Jednonawowe wnętrze świątyni z ładnym gwiaździstym sklepieniem wypełnione jest licznymi i cennymi dziełami sztuki. Wysoką wartość posiada Piet a -— polichromowana rzeźba z drzewa — ok. 1430 r.; nadto zachowały się 2 inne rzeźby gotyckie z przełomu XIV/XV w., 6 barokowych ołtarzy z XVII i 1 poł. XVIII w chrzcielnica barokowa z 1 poł. XVIII w., ambona rokokowa z 2 poł. XVIII w., stalle barokowe z 1719 r., barokowy parapet chóru zl poł. XVIII w., liczne rzeźby i obrazy oraz sprzęt z XVI—XIX w. Na środku kościoła leży gotycka płyta kamienna na grobie Fritza von Raweneck, poległego w bitwie pod Swiecinem w 1462 r. dowódcy wojsk krzyżackich. Liczne rzeźby, obrazy z XV—XVIII w. znajdują się nadto w krużgankach klasztornych, a w skarbcu przechowuje się duży zbiór szat liturgicznych z XVII—XIX, gotycki relikwiarz z XV w., cenny graduał z 1418 r., dwa antyfonarze z 1622 r., dwie gotyckie ampułki oraz cenne kielichy z XVII i XVIII w. Z dawnych budynków klasztornych, obecnie PGR, zachował się dworek z XVII w., przebudowany w XIX w., dawny browar z XVII/XVIII w. przebudowany na magazyn, plebania z XVII/XVIII w., część przebudowana, domek obok browaru z XVIII w., stary mur z wnękowaniem wokół zabudowań klasztornych. We wsi znajduje się _ kapliczka przydrożna z datą 1750 na chorągiewce. W odległości 3 km na pd. od wsi na Górze Zamkowej (95 m) leży grodzisko. z którego zachowały się wały i fosy obronne, otaczające niegdyś obszerny dziedziniec zamkowy. Z Żarnowca trasa prowadzi w kierunku zach. do pn. krańca Jez. Żarnowieckiego. Jezioro leży w ujęciu dwu zalesionych wałów morenowych, ciągnących sie w kier. irołudnikowym. Pow. jeziora (leżąca 1 ,m wyżej od pow. 4 km odległego morza) wynosi 17,7 km!, głęb. do 16,5 m, dł. 7,5 km, szer. ok. 2 km. Przez jezioro przepływa rzeka Piaśnica, która odprowadza jego wody przez bagniste Żarnowieckie Łąki do Bałtyku. Nad brzegiem jeziora leży kilka wsi kaszubskich zamieszkanych przez rybaków. Wokół jeziora biegnie malownicza drożyna umożliwiająca zwiedzenie tych wiosek, a także dojście do grodziska na Górze Zamkowej znajdującej się po wsch. stronie jeziora. 41 km Wierzchucino. We wsi gosp., ośr. zdr., sklep, młyn, PGR i p-ta. Na 44 km trasy koło wioski Słuchowo odgałęzia się na pn. droga. W odl. 4 km od odgałęzienia leży nadmorskie letnisko Białogóra. Wieś położona jest wśród lasów, w odl. ok. 1,5 km od morza, posiada przyst. PKS, isklep. Mieszkania i wyżywienie u gospodarzy. W Wierzchucinie trasa skręca na pd. zach. 50 km Lublewko. 56 km PGR Żelazno. W rejonie cmentarza, na którym znajdują się stare nagrobki z polskimi nazwiskami, świadczące 0 narodowości mieszkańców ziemi lęborskiej odgałęzia się ku wsch. droga do Wejherowa <30 km). 1 km dalej odbiega na pd. droga do Lęborka (24 km). W ciągu dalszej drogi trasa mija Przebędowo i Borkowo. 66 km Strzeżewo. PGR, w którym obok dworu rośnie stary dąb. 71 km Maszewko. PGR. Pierwsza wzmianka z 1413 r. Dawny dwór z 1861 r. wykorzystano po wojnie na szkołę. Obok dworu dom ryglowy i murowana stodoła z 1865 r. Wokół dworu duży i b. stary park: liczne buki, stara lipa, aleja dębowa itp. Z dwu bardzo starych buków, noszących imiona Adama 1 Ewy ocalała Ewa. W odl. 1,5 km na pn. od wsi przy drodze do Ulinii wieś i PGR Rosz-czyce. Pierwsza wzmianka z 1348 r. W PGR dwór z ok. poł. XIX w. zbudowany z cegły gotyckiej lub wczesnorenesansowej, zapewne po rozbiórce starszego budynku dworskiego. Wokół zaniedbany park. Kaplica z 1659 r. We wnętrzu cenne, późnorenesansowe i barokowe wyposażenie. Ok. 1,5 km na pd. od Maszewka, przy drodze do Lęborka leży PGR Zdrzewno, znane od 13S8 r. Przy dworze zaniedbany park. Stodoła i obora z 1856 r. Na wzniesieniu wiatrak, murowany, wieżowy o okrągłym rzucie, typ holenderski. 76 km Wicko. Z Wicka trasa prowadzi przez dolinę rzeki Łeby, koło doświadczalnego niegdyś, założonego z pocz. XX w. gospodarstwa Poraj do granicy województwa gdańskiego. W dalszym ciągu trasa prowadzi do Słupska (124 km) biegnąc przez teren pow. słupskiego prowadzi do najbardziej turystycznie atrakcyjnej w tym powiecie okolicy Smołdzina (37 km). Gardny i Kluk, usytuowanych w sąsiedztwie słynnej góry Ro-wokół oraz jezior Łebsko i Gardno.