Noclegi - polskie wybrzeże

Czersk — Miradowo

04 July 2013r.

Czersk — Miradowo Od 1382 prawo miejskie chełmińskie. Od XVII w. siedziba dóbr tzw. Ekonomii Czerskiej. Zniszczona w czasie wojen szwedzkich, w następstwie I rozbioru włączona do Prus. W nocy z 21/2211 1832 wieś była miejscem noclegu jednej z kolumn internowanych powstańców listopadowych udających się do Francji. Prowadził ją por. W. Pol („Nocleg w Czersku" w Pieśniach Janusza"). Za czasów pruskich pozbawiony praw miejskich, chociaż rozwijał się jako ośrodek przemysłowy i kolejowy na linii Chojnice — Tczew. W 1926 uzyskał prawa miejskie. W czasie wojny obronnej 1939 na obszarze Borów Tucholskich walczyła w ramach Armii „Pomorze" Grupa Operacyjna „Czersk" dowodzona przez gen. bryg. S. Grzmot-Skotnickiego. W czasie okupacji Czersk był terenem eksterminacyjnej działalności okupanta. Od końca 1939 ruch oporu (TOW „Gryf Pomorski"). Ofiary zbrodni hitlerowskich pochowano na zbiorowym cmentarzu przy ul. Dworcowej. Obecnie ośrodek przemysłu drzewnego. Punkt etapowy dla wycieczek organizowanych w Bory Tucholskie oraz spływów kajakowych Brdą i Wdą. W neogotyckim, trójnawowym halowym kościele z 1910-13 wg proj. O. Hossfelda manierystyczny ołtarz św. Krzyża 1766 z d. klasztoru cysterskiego w Pelplinie z obrazami H. Hahna z 1611. W mieście działa międzyszkolny Zespół Pieśni i Tańca „Kaszuby". Od 1982 Izba Pamięci Powstania Listopadowego, a w centrum (ul. Kościuszki) tablica upamiętniająca przemarsz powstańców w 1832. W odl. 4 km na pd. wsch. rezerwat leśny „Ustronie", las mieszany o charakterze pierwotnym ze stanowiskiem brekinii oraz fragmenty kwaśnej dąbrowy i olsu. Pow. 9,64 ha. Skrzyżowanie z bocznicą trasy 100. 281 km Łąg. — 284 km. Droga przecina rz. Wdę. 285 km Czarna Woda, wieś położ. nad rz. Wdą w Borach Tucholskich. Wielkie zakłady płyt pilśniowych. W czasie okupacji działalność oddziałów partyzanckich „Gryfa Pomorskiego" i innych grup. Punkt wyjściowy wycieczek m.in. na pn. zach. do rezerwatu archeologicznego w Odrach (8 km, przy bocznicy trasy 100). Dalej trasa biegnie ok. 9 km wzdłuż lasów. 292 km Piece. Izba pamięci I. Gulgowskiego (1876-1925), nauczyciela, etnografa, poety, twórcy pierwszego w Polsce skansenu — Wdzydze Kiszewskie 1906. W pobliżu wieś Iwiczno. Dom, w którym urodził się poeta. Poświęcona mu tablica na budynku miejscowej szkoły. 302 km Zblewo, duża wieś o charakterze miejskim. W czasie okupacji akcje dywersyjne partyzantów „Gryfa Pomorskiego". W odl. 5 km na pd. przy drodze do Nowego (46 km, trasa 80) Borzechowo nad J. Borzechowskim. Duża wieś kociewska wzmiankowana XIII w. Chata z podcieniem w szczycie. Przy drodze kilkusetletnia lipa. Jezioro dł. 5 km między morenowymi, zalesionymi częściowo wzniesieniami. Na Wyspie Starościńskiej niegdyś zamek, siedziba starosty. Ok. 2 km na pn. wsch. od Borzechowa w Wirtach ogród dendrologiczny, załóż, nad jeziorem w 2 poł. XIX w. (ok. 300 gatunków egzotycznych drzew z całego świata). W odl. 13 km na pn. zach. Stara Kiszewa. Przed wsią nad rz. Wierzycą resztki zamku krzyżackiego, późniejszej siedziby polskich starostów. Renesansowa brama wjazdowa pocz. XVII w., 3 baszty, mury podzamcza. Ślady starych fos z XIV w. Obok dworek 1856. 305 km Miradowo. W odl. 4 km na pn. Pinczyn, wieś kociewska wzmiankowana 1285. Kościół drewniany 1743 (nieczynny). Barokowe wyposażenie przeniesiono do nowego kościoła. Dom nr 6 z poł. XIX w. Na pn.-wsch. krańcu wsi głaz „Diabelski Kamień" (dł. 5 m, wys. 3 m). Na pd. od wsi grodzisko. 318 km Starogard Gdański (70 m, 46 900 mk.), m. położ. nad rz. Wierzycą, w sąsiedztwie znacznych obszarów leśnych i wzniesień (do ok. 110 m wys.). Zakłady przemysłu drzewnego, farmaceutycznego, spożywczego, obuwniczego, wytwórnia ogniw i baterii. W XII w. gród, oddany 1198 joannitom. W 1 pol. XIV w. Krzyżacy założyli tu nową osadę. Prawa miejskie 1348. W XV w. miasto członkiem Związku Pruskiego. Spalone w wojnie 13- letniej (1461). Od 1466 do pierwszego rozbioru w granicach Polski. W XVII w. zniszczone przez Szwedów. 1807 zajęte przejściowo przez oddziały polskie i francuskie. W 1846 działacz kaszubski dr F. Ceynowa przygotował tu powstanie; ujęty i skazany na śmierć, od której uratowała go rewolucja marcowa 1848 w Berlinie. Niepodległość miasto odzyskało po I wojnie światowej. Pomyślny rozwój przerwany okupacją. W latach okupacji terror hitlerowski, aresztowania i egzekucje. Wyzwolone 6IH1945. Po n wojnie znaczna rozbud. miasta i przemysłu. W rynku ratusz 2 poł. XIX w., kilka starych kamienic, odbud. po pożarze 1792. W ratuszu Muzeum Kociewskie. Kościół farny XIV/XV w., wyposażenie XV-XIX w., m.in. renesansowy nagrobek J. Niemo- jewskiego pocz. XVII w. W pobliżu baszta przy Bramie Gdańskiej XIV- XV w., przebud., również muzeum. Podczas ostatniej wojny mieściło się tu więzienie gestapo (tablica poświęcona pamięci zamordowanych). Wzdłuż rzeki fragmenty murów obronnych. Pod miastem kopiec, wg tradycji mogiła żołnierzy polskich i francuskich z 1807. W pobliżu „strzelnica" bractwa kurkowego, teren wypoczynkowy mieszkańców miasta. Koniec bocznicy trasy 80.