Noclegi - polskie wybrzeże

Pojezierze Bytowskie

18 July 2013r.

Pojezierze Bytowskie Zalesiony region, część Pojezierza Zachodniopomorskiego. Rozciąga się na terenie wododziału oddzielającego dorzecza rzek bezpośrednio wpadających do morza (Parsęta, Wieprza, Słupia, Łupawa) i płynących na południe (dorzecza: Gwdy, Brdy, Wdy). Rrównoleżnikowo ciągnie się zespól wałów morenowych (najwyższa Siemierzycka Góra w okolicy Bytowa - 256 m n.p.m.). Są tu lianę małe i średnie jeziora (największe Bobięcińskie Wielkie - pow. 5 km2). Większe miejscowości: Bytów, Miastko, Bobolice. Kaszubskie_ Najwyżej położone pojezierze pomorskie, prawie wszystkie jeziora leżą na wysokości 149-216 m n.p.m. Pojezierze graniczy z Pradoliną Redy i Łeby, która oddziela je od Wysoczyzny Żarnowieckiej i Damnickiej, na terenie Gdańska i Gdyni graniczy z Pobrzeżem Kaszubskim, dalej z Żuławami Wiślanymi, Pojezierzem Starogardzkim, Borami Tucholskimi i Wysoczyzną Polanowską. Są tu jeziora: Raduńskie Górne i Dolne, Jasień, Gowidlińskie. Pojezierze Starogardzkie Region na Pojezierzu Wschodniopomorskim wzdłuż rzeki Wierzycy. Występują tu nie- wielkie jeziora, teren to równina morenowa z wzniesieniami do wys. 150 m n.p.m. Wysoczyzny Wysoczyzną Damnicka_ Region oddzielony doliną Stupia od Równiny Stawieńskiej, doliną Łeby od Wysoczyzny Żarnowieckiej, ograniczony Wybrzeżem Słowińskim i Wysoczyzną Polanowską. Ukształtowanie terenu faliste (wys. 70 m n.p.m.) Środkiem przepływa Łupawa. Największe miejscowości: Słupsk, Damnica, Potęgowo. Wysoczyzną Elbląska_ Odosobniona morenowa na Pobrzeżu Gdańskim (wys. 198,5 m n.p.m. Góra Srebrna) znacznych wysokościach względnych. Opada stromymi krawędziami ku Żuławom Wiślanym, Zalewowi Wiślanemu i Równinie Warmińskiej. Jej zbocza pocięte są wąwozami erozyjnymi. Rosną tu lasy mieszane z bukiem dębem. Na krańcach wysoczyzny leżą Tolkmicko i Elbląg. Najciekawsze krajobrazowo fragmenty wysoczyzny obejmuje Park Krajobrazowy Wzniesienia Elbląskie. Wysoczyzną Polanowska_ Region na Pojezierzu Zachodniopomorskim i na Kaszubach, graniczy z Wysoczyzną Damnicką, Pojezierzem Bytowskim, Równiną Słupską i Pojezierzem Drawskim. Jest to wysoczyzną morenowa (średnia wys. 70-100 m n.p.m.). W okolicy Polanowa obszar ma największe deniwelacje (do 100 m), najwyższa Dziewcza Góra koto wsi Rzeczyca Wielka pod Polanowem (187 m n.p.m.) i Góra Warblew-ska koto osady Zdżar. Przez teren przepływają rzeki: Grybowa, Łupawa, Stupia, Wieprza. Największe miejscowości: Kępice i Polanów. Wysoczyzną Żarnowiecka Region między Wybrzeżem Słowińskim i Pradoliną Redy-Łeby. Teren zbudowany jest z utworów morenowych (wys. 100 m n.p.m.), składa się z kilku kęp morenowych oddzielonych rynnami polodowcowymi, częściowo zajętymi przez jeziora (największe Żarnowieckie pow. 14 km2). Występują lasy i pola uprawne. Główne miejscowości: Krokowa, ino, Choczewo. Równiny i Niziny Równina Słupska_ Region oddzielony przez wat Wzgórz Koszalińskich od Równiny Biatogardzkiej. Powierzchnia mato urozmaicona, miejscami zupełnie płaska zbudowana z gliny morenowej, piasków gla-cifluwialnych, iłów i mutków. W północnej części ciągnie się pasmo moren czołowych. Obszar typowo rolniczy obejmujący kompleks leśny Puszczy Słupskiej. Równina (Nizina) Warmińska Region na Pobrzeżu Gdańskim, graniczący z Wysoczyzną Elbląską (wys. 20-70 m n.p.m.), główne miasto Braniewo. Przepływające rzeki: Bauda i Pasłęka.